Literatura i sztuka
Malarstwo wyzwoliło się z
barokowej tradycji i stało się jedną z dziedzin wiedzy, której nauczano w akademiach. Odeszło się od nauki malarstwa, gdzie uczniowie, w zamian za swoją pomoc, szkolili się u swoich mistrzów. Obrazy powstające w akademii były sprzedawane na wystawach organizowanych w
Paryżu i w
Londynie. Wystawy te z czasem stały się spotkaniami towarzyskimi, na których malarze nawiązywali kontakty z klientami chcącymi złożyć im zamówienie na obraz. W taki sposób powstały
płótna „akademickie”, które przedstawiały
tematy mitologiczne, historyczne lub sielankowe. Jednak nie wszyscy malarze przestrzegali reguł akademii. Zmiany nastąpiły podczas
rewolucji francuskiej, dzięki której na początku
XIX w. zagościła tematyka współczesna. Najwybitniejsi malarze tworzący w tym okresie to, żyjący w latach
1748-
1825 Jacques Louis David oraz
Francisco de Goya y Lucientes (
1746-
1828), który był uznanym portrecistą i pełnych fantazji
rycin, a jego obrazy były zapowiedzią nadciągającego
romantyzmu. Ze sztuką Akademii nie zgadzał się również angielski twórca
William Blake (1757-1827), jeden z najbardziej oryginalnych twórców, choć mało znany wśród innych malarzy tego okresu. Swoje dzieła, w dużej mierze inspirowane poezją, pozbawiał odniesień do rzeczywiści i umieszczał wiele symbolicznych treści (które zostaną szerzej zauważone w całym XIX w., a ich znaczący rozwój nastąpi w końcu stulecia).